ErotischeVerhalen.com: Een leven kan soms raar lopen! door Pieter23 [deel 4]

Dit is een vervolg op een verhaal wat ik 4 jaar geleden geschreven heb. Het verhaal heet "Op Stage" en bestaat uit 3 delen. Het is hier ook op de site te vinden. Ik raad je dus aan dat verhaal eerst te gaan lezen. De jaren na de stage periode waren mooi. We hebben heel wat door Nederland gezworven en alle uithoeken van ons mooie landje wel gezien. Over onze homosexuele relatie werd bij veel van de werkgevers niet gesproken, of beter gezegd, men vond het geen onderwerp van gesprek, puur omdat ze het niet erg vonden. De werkgevers die we hadden, daar hebben we het dan ook wel mee getroffen. In 2004 kwamen we op een boerderij in de omgeving van Dokkum terecht. Het was een jong gezin met 3 kinderen. Allemaal kleintjes waar we dan ook vaak onze vrije tijd mee doodden. Ik heb in die tijd heel wat verhaaltjes, kinderliedjes en wat al niet meer, bijgeleerd. Omdat we het daar wel naar onze zin hadden, besloten we na 2 maanden om maar eens op huizenjacht te gaan. Na een niet al te lange zoektocht vonden we niet ver van het bedrijf een leuke vrijstaande woning die we ons ook nog eens konden veroorloven. Het huisje werd smaakvol ingericht, we hadden immers goed kunnen sparen omdat we altijd bij een boer in huis woonden, en na een drietal weken flink verven, sauzen en wat er allemaal nog meer bij een opknapbeurt komt kijken, konden we dan eindelijk ons eigen huis betrekken. Die eerste nacht thuis was onvergetelijk. Kaarsjes en wierook door het hele huis en alles was op en top voor elkaar. De hele nacht door hebben we elkaar bemind en genomen en pas toen het licht werd zijn we in elkaars armen in slaap gevallen. Die eerste 2 maanden was alles koek en ei en hadden we het prima samen. Maar naar enige tijd begonnen ook de wederzijdse minpuntjes op te vallen en zeiden we elkaar daar dan ook wat van. Zoals in elke relatie zorgt dat wel voor enige ups en downs, en zo kregen wij die dus ook. Echter, tijdens één van de downs, pakte Erik zijn spullen en vertrok uit onze gezamenlijke woning. Ik was kapot. De aanleiding voor zijn vertrek was maar een kleinigheid. Hij had zijn vuile sokken niet bij de was gedaan en toen hij moe en uitgeput van het werk kwam, uitgerekend op de dag dat ik vrij was, en ik hem er wat van zei, schoot hem dat volledig in het verkeerde keelgat. Een urenlange ruzie met over en weer elkaar verwijten maken, met borden en alles wat er verder ons voor de handen kwam gooien, pakte hij zijn tas en vertrok. Onderaan de trap heb ik hem minutenlang gesmeekt om te blijven, gezegd dat het me speet, maar niets hielp nog. Hij vond dat het genoeg was en dat we zo niet langer bij elkaar konden blijven. Het had geen zin meer. Toen ik de volgende dag op het werk kwam was hij niet aanwezig. De boerin zag aan me dat er wat aan de hand was en sloeg de armen om me heen en liet me op haar schouder uithuilen. Ik nam de volledige schuld op me. De enige reactie die zij gaf was "waar 2 zijn, zijn ook 2 schuldig" en dat als ik wilde praten, ik dan maar bij haar moest komen. Nachten lang heb ik met haar zitten praten, bij haar zitten huilen, maar Erik kwam niet terug. Na anderhalve week ging mijn telefoon. Ik was op het land aan het werk en wilde eigenlijk liever niet gestoord worden. Echter toen ik zag dat Erik zijn nummer op het display stond heb ik meteen de tractor stilgezet en nam op. "Pieter". "Ja met Hans". Ik viel van schrik zowat van de tractor af. Wat moest Erik nou bij Hans? "Ik wilde vragen of het goed is dat ik aan het eind van de week even wat spullen van Erik kom halen". "Zit Erik bij jou?" was mijn reactie. "Ja, hij kwam vorige week maandag bij me aan". "Hoe wist hij dan waar jij zat?" vroeg ik. "Da's een lang verhaal" was Hans' reactie. "Nou daar ben ik dan verdomd nieuwsgierig naar!" "Maar schikt het zaterdag?" "Ja tuurlijk, maar hoe weet ik wat hij allemaal wil hebben?" "Check vanavond je email maar even." "Kan hij met dat zelf niet vertellen?" "Ik denk dat het beter is van niet." "Oke, oke! Wat hij wil. Hoe laat ben je er ongeveer?" "Tegen een uur of 10." "Goed. Je weet neem ik aan waar we, ik bedoel ik, woon?" "Ja dat is bekend." klonk het van de andere kant. "Goed, zie ik je dan. Tot zaterdag." En met een zelfde groet van de andere kant, hing ik op. Wat moest Erik nou bij Hans? En hoe kwam het dat hij wist waar Hans uithing? Heb nooit geweten dat die 2 nog contact met elkaar hadden. Maar goed, de uitleg zou zaterdag wel volgen. De daarop volgende 2 dagen heb ik niet veel meer gedaan. De boer stuurde me op vrijdagmiddag vroeg naar huis met de mededeling dat ik maar eens een beetje tijd voor mezelf moest gaan nemen. De lijst met gewenste spullen had ik inderdaad via de e-mail gekregen. Tevens zat daar ook de mededeling bij dat hij

Een leven kan soms raar lopen! (mm:sex op het werk, 11144 words) [4/4] Toon alle delen
Auteur: Pieter23	Toegevoegd: Jul 24 2006	Kijkers/Lezers: 6050/4180 [69%]	Waardering (deel): 9.67 (3 stemmen)
Dat heb ik wel ondervonden. Dit is deel 4 van "Op stage". Heb je de vorige delen niet gelezen, dan kun je die hier ook vinden. Dit is het laatste deel.