ErotischeVerhalen.com: Je naait'r steeds door Derek Hart

Je naait'r steeds... Mijn vrouw Sandrijn en ik vlogen in december 2005 naar Berlijn. We wilden een lang weekend genieten van de kerstsfeer in deze wereldstad met zijn indrukwekkende moderne architectuur en inkopen doen in de luxe winkels aan de Kurfürstendamm. Ik besprak een uitstekend hotel in die dure buurt, het Kempinski. Een moderne legende, geen kamer zonder marmeren badkamer, tijdloos luxueus en populair bij TV- en filmsterren op toernee. We wilden alles op sjiek doen, dus vlogen we business class naar Berlin-Tegel en lieten ons per taxi naar het hotel brengen. Sjiek gold ook voor onze kleding: mijn vrouw Sandrijn, 30-jarige knappe blondine, droeg onder haar zwarte beverbontjas - vorig jaar voor haar uit Moskou meegebracht, maar in Amsterdam wegens spuitbussende dierenbevrijders niet te dragen - een rode zijden jurk met diep décolleté, door een Hermès sjaal bedekt, haar mooie lange benen gestoken in zwarte nylons met naad, haar voeten in zwarte lakleren pumps met stilettohakken van 10 centimeter. Als ik haar op die glanzende pumps zie lopen wordt ik ontzettend geil, het is ook een prachtig gezicht. Zelf droeg ik, Derek, een goed gesneden Armani-costuum, met een mooi overhemd en een rode zijden das. Op en top kakker, maar ik kan het hebben, als door het internationale zakenleven gepokt en gemazelde en niet onknappe, begin veertiger. Na rond vijf jaar is ons huwelijk in wat je zou kunnen noemen ‘rustig vaarwater' gekomen, alles loopt op rolletjes, op de zaak gaat het goed, we neuken drie of viermaal per week, gaan veel uit maar het is allemaal een beetje sleur geworden. Ik ben wel eens met Sandrijn over seksuele experimenten begonnen, zij hoorde mijn suggesties over een bezoek aan een parenclub aan, vroeg zelfs wat we daar mochten verwachten, maar steeds zei ze dat de ambiance haar tamelijk ordinair leek. Sandrijn is dan ook een diplomatendochter, van kind af aan in luxe ambassadehuizen grootgebracht, en erg op "classy and beautiful people" gesteld. Om ons huwelijk niet in gevaar te brengen heb ik het er maar bij gelaten. Maar toch bleken mijn suggesties hun werk gedaan te hebben... Op de eerste avond zijn wij na het diner naar de luxueus ingerichte en sfeervol verlichte bar in de kelder van het hotel gegaan waar het niet al te druk was. Er was live muziek van een uitstekend bandje, de aanwezige heren en dames waren elegant gekleed en zagen er verzorgd en gebruind uit, ze zouden niet misstaan op een diplomatieke receptie van Sandrijn's vader. Ik hoorde haar goedkeurend "Mmmm...classy" toen we de bar binnengingen. Behalve dat het gezelschap er sjiek uitzag hing er zo'n typisch Duitse, licht erotische en galante atmosfeer. Wij dansten samen, en na de dans stond er bij ons tafeltje een gedistingeerde Duitse heer van ongeveer vijftig jaar, met een knap gezicht, slechts ontsierd door een "Narbe" vlak bij zijn mond, zo'n lidteken opgelopen bij een Duits corpsstudentenduel en daar geldend als een teken van goede afkomst. Het gaf hem een beetje wrede trek. Hij vroeg Sandrijn ten dans. Zijn knappe dame knikte vriendelijk en aanmoedigend naar mij, zodat ik opstond en haar ten dans vroeg. Haar slank lichaam voegde zich bijna naadloos tegen het mijne, haar bruine haar kriebelde tegen mijn wang en zij rook heerlijk. Ik voelde een lichte verstijving in mijn pik opkomen. We raakten aan de praat, de Duitsers vroegen ons aan hun tafel en meerdere mannen en vrouwen die elkaar allemaal schenen te kennen voegden zich bij ons. Sandrijn danste met alle mannen, ze is, dank zij haar opvoeding, een echte danseuse en ik danste, heel wat minder elegant, met een paar dames. Hun leeftijden varieërden van laat twintig tot midden vijftig. Sandrijn fluisterde mij toe dat de heer met het lidteken bij zijn mond zijn onderbuik wel heel dicht tegen haar had aangedrukt en dat zij zijn dikke bobbel had gevoeld. "Dat was eigenlijk heel aangenaam en opwindend" fluisterde ze "en wat een knappe vent". Zij nam dus een volgende dans van hem aan en ik zag dat zijn handen haar streelden op plaatsen eigenlijk niet voor hem bedoeld waren. Maar Sandrijn scheen het niet te deren, ze stribbelde tenminste niet tegen, ook toen niet toen het twaalf uur geslagen had en de band slow en sexy begon te spelen en de danspartners zich letterlijk met de onderlijven tegen elkaar aanwreven. Eigenlijk was toen alleen ons groepje nog over. Sandrijn en haar danspartner draaiden af naar een wat donkerder hoekje, ze waanden zich onbespied, maar ik zag zij elkaar kusten, ja zelfs tongden. Na de dans kwam zij met een lichte blos terug en keek mij een beetje beschaamd aan. Om het spel te niet bederven heb ik niets gezegd. Om mij te revancheren heb ik de vrouw waar ik al eerder een half-stijve bij had gekregen ten dans gevraagd. Blijkbaar beviel ik haar ook wel, want zij begon met een lichte kus, waarop ik haar, tot wederzijds

Je naait'r steeds (vm:hoerige vrouw (echtgenote), 7545 words)
Auteur: Derek Hart	Toegevoegd: Oct 03 2006	Kijkers/Lezers: 12703/11214 [88%]	Waardering (verhaal): 8.86 (7 stemmen)
Derek en Sandrijn brengen een lang weekend in Berlijn door. Keurige Sandrijn ontdekt hier haar hoerige zelf, en gaat daarin steeds verder...