ErotischeVerhalen.com: Het eiland deel 1 door janxl

Het eiland Het was slechts een week of twee geleden toen Jan, in Amsterdam, was aangemonsterd op de driemanster van de VOC. Het besef van tijd was verdwenen sinds hij op zee was. Jan was nu achttien jaar oud, maar nog steeds een van de jongste op het schip. Zijn taken waren die van een scheepsjongen. Hij hielp de matrozen, maakte het dek en de verblijven van de bemanning schoon en hielp soms bij het schilderen van de houten romp van het schip. Het was niet zijn eerste keus geweest dit werk te gaan doen, maar omdat er in de Republiek der Verenigde Nederlanden weinig werk was voor een arme boerenzoon als hij, had hij na verschillende misstappen maar voor het ruime sop gekozen. Omdat hij niet gebouwd was op zwaar fysiek werk, viel het hem erg zwaar. Anders dan de andere bemanningsleden was hij slank en tenger. Hij werd wel eens uitgelachen door de ruwe zeebonken, die de spot dreven met zijn ranke bouw en zijn bijna meisjesachtige trekken. Toch waren het ook deze mannen die hem af en toe wat werk uit handen namen en hem wat extra eten toestopte. Ook waren zij diegenen die hem s'nachts probeerde te verleiden. Omdat hij wel gevoelens voor mannen had, gaf hij er wel eens aan toe. Hij nam dan de pik van zo'n ruwe zeebonk in zijn mond en zoog eraan totdat het zaad in zijn mond sprong. De zeelieden konden hem echter nooit helemaal bevredigen. Het reisdoel was Indië, maar ze waren al langer onderweg dan normaal was voor de route die de kapitein in Amsterdam had uitgestippeld. Er gingen onder de bemanning geruchten de ronde dat ze verdwaald waren. Ze hadden in ieder geval de tropen bereikt want de temperatuur was de afgelopen dagen voortdurend opgelopen. De avond viel en de wind zwol steeds verder aan. De golven kregen witte schuimkoppen en verrezen steeds hoger voor de boeg van het schip. De bemanning begon onrustig te worden. Er werd hevig gediscussieerd of de zeilen wel of niet zouden moeten worden gestreken. Als de storm verder aan zou zwellen zou het schip onbestuurbaar kunnen worden en op een van de onder water liggende rotsen kunnen lopen. De kapitein gaf echter het bevel gewoon door te varen. De storm werd steeds heviger, de zeilen bolden, de masten kraakten de touwen stonden zo strak dat ze elk moment konden knappen. Huizenhoge golven verrezen als muren van water voor het schip om het vervolgens genadeloos te overspoelen. Jan moest zich vastgrijpen aan een mast om niet door het woeste water overboord gesleurd te worden. Het geraas van de storm was nu oorverdovend, de zeilen werden aan flarden gerukt en de voorste mast brak af alsof het een twijgje was. Het schip was onbestuurbaar, en ze waren overgeleverd aan de genade van de zee. De zee had geen genade voor Jan. Een enorme golf sloeg op het dek van het schip en rukte de achterste mast, waar Jan zich angstig aan vastgeklampt had, uit zijn fundament en sleurde hem samen met de jongen mee in het kolkende water. Plots was er allen nog maar zee. Jan wist niet wat hem overkwam toen hij onder water werd getrokken. Instinctief hield hij het stuk de mast, die in stukken was gebroken, krampachtig vast en snakte naar adem toen hij weer boven kwam. Toen was er een tijd lang alleen het kolkende water om hem heen en hij bad hevig dat hij niet zou verdrinken. Hoeveel tijd er was verstreken sinds het moment dat hij overboord werd gespoeld en het moment dat hij, volledig uitgeput op een zandstrand aanspoelde, kon hij zich niet voor de geest halen. Trillend van ellende kroop hij het strand op, zo ver als zijn geteisterde lichaam hem nog kon brengen, om vervolgens van moeheid het bewustzijn te verliezen. Jan werd wakker door het zonlicht dat door zijn gesloten oogleden heen sijpelde. Hij opende zijn ogen en werd verblind door het felle licht. Zijn hoofd bonkte, zijn huid gloeide, zijn mond was gortdroog en een knagende honger maakte dat hij zich hulpeloos verloren voelde. Hij keek om zich heen. De zee was tot rust gekomen, het water was nu azuurblauw en vredig alsof er nooit een storm geweest was. Het strand was wit als sneeuw, met hier en daar een rots en strekte zich in de breedte enkele tientallen meters uit waar het werd afgesneden door een ondoordringbare bosrand. Een kleine bergketen die achter het bos opdoemde maakte hem verder zicht onmogelijk. Een enorme drang naar water deed Jan opstaan en onvast in de richting van het bos in de hoop daar een zoetwaterbron te vinden. Jan had geen idee waar hij terechtgekomen was, of het schip waar hij op gevaren had vergaan was of er mensen op dit eiland leefden of hij ooit

Het eiland deel 1 (mm:interraciaal, 2812 words)
Auteur: janxl	Toegevoegd: Apr 28 2007	Kijkers/Lezers: 8929/8403 [94%]	Waardering (verhaal): 8.00 (1 stem)
Het verhaal speelt zich af in de zeventiende eeuw. Een nederlandse scheepsjongen slaat in de tropen overboord en spoelt aan op een eiland waar bijna geen vrouwen zijn en de mannen nogal van blanke jongens houden.