ErotischeVerhalen.com: Ijskoningin door Martijn

Er was een jonge vrouw. En er was een oudere vrouw. Er hing een sfeer van mysterie rond ze, want al reisden en verbleven ze samen in een chalet, toch was het niet duidelijk in welke relatie ze tot elkaar stonden. Ging het om een oudere lesbienne en haar jongere minnares? Dat sloot ik uit want daarvoor reageerde de jongste te weinig afwijzend op mannelijke avances. Bovendien zag ik haar verschillende avonden in het gezelschap van telkens een andere man verdwijnen. En niet terugkeren. Ging het dan misschien om moeder en dochter? Zo gingen ze niet met elkaar om. Bovendien was de ene blank en de andere duidelijk van Aziatische origine. Met de hoog geplaatste uitgesproken jukbeenderen onder de gelige huid, de spleetogen en de roodgeverfde mond die een litteken leek in het bleke gezicht zag die laatste er tegelijk wreed en sensueel uit. Daarom had ze meer succes dan op zich veel mooiere vrouwen. Mannen werden door dat haast fysieke aura van gevaar immers aangetrokken als motten door een vlam, tegelijk beducht en verlangend zich te schroeien of te verbranden. Ze oefende dezelfde fatale aantrekkingskracht uit als een bidsprinkhaan op haar maatje, bereid om zich te laten verslinden zolang hij haar eerst mocht neuken. Ze hulde zich in geheimzinnigheid als in de nauwsluitende diep op de rug en de kleine borsten uitgesneden en vanaf de heupen breed uitwaaierende japonnen die ze ‘s avonds in het restaurant van het wintervakantiecentrum droeg. Meer dan hoe ze heette kon of wou niemand me vertellen. Lisa. Het klonk als de naam van een femme fatale in een film noir. Ik ging er van wensen dat ik Humphrey Bogart was, in pak en deukhoed. Roken was een ritueel bij haar, van het aansteken van de filterlange sigaret tot het genietend uitblazen van de rook in concentrische cirkels die langzaam naar omhoog kringelden. Hoe ze het deed wist ik niet, maar elke keer dat ze aan de sigaret trok was het alsof ik haar spiernaakt en op haar knieën aan een stijve mannenpik zag zuigen, en de rode kringen die haar lippen op de filter achterlieten leken op de afdruk van een vrouwenmond op een penis. Ze zocht de ogen van de mannen aan de tafels rond haar en keek ze indringend aan, alsof ze goed wist welk beeld ze op hun netvlies projecteerde. Mij verging het niet anders en toen haar blik de mijne vond bloosde ik hevig omdat ik me betrapt voelde. Toch kwam ik overeind en vroeg ik of ik bij haar mocht komen zitten. Ze knikte kort en blies met ronde mond een cirkel uit, die er om leek te vragen gepenetreerd te worden als een kut van rook. Ze droeg Maroussia, een zwaar Oosters parfum dat even zwaar en scherp rook als haar tabak, en toch oervrouwelijk was. Haar stem was hees en wanneer ze wat zei fluisterde ze haast zodat ik mijn gezicht om haar te verstaan tot bij haar lippen moest brengen, wat natuurlijk haar bedoeling was. Telkens opnieuw bracht ze me aan het twijfelen of ze wou gezoend worden, voor ze haar mond sloot en zweeg. Zwijgen deed ze trouwens het merendeel van de tijd, alsof ze des te meer genoot van haar macht over me naarmate mijn ongemak over die lange periodes van stilte toenam. Ik was opgelucht dat ze aanvaardde met me te dansen. Haar lichaam bewoog katachtig in de zwarte huid van haar japon. Ik had een hand op haar blote rug en voelde de schakels van haar ruggengraat onder mijn vingers bewegen. Ze was gemaakt voor het langzame paringsritueel van de tango, maar zelfs al liet ze zich diep door de rug plooien of legde ze een blote dij in de vouw van mijn arm, toch kreeg ik geen vat op haar en was ze me op het eind van de avond al even vreemd als in het begin. Daarom begreep ik dan ook niet dat ze me uiteindelijk toch liet merken door me gezoend te willen worden. Het was nadat we gestopt waren met dansen. Nadat we allebei een zwijgzame sigaret hadden opgestoken als na de seks die we niet hadden gehad. Nadat ik afscheid van haar had genomen en naar buiten was gestapt. Nadat ze me was gevolgd en naast me was komen staan. In de vrieskou leek het alsof we rook ademden in een imitatie van de sigaret van daareven. Gefrustreerd draaide ik me naar haar toe. Misschien zou ik met eerlijkheid door haar eeltlaag kunnen breken. "Lisa", zei ik. Het uitspreken van haar naam was zoet en pijnlijk tegelijk, als wanneer je een verlangen uit dat je niet kan stillen. "Lisa. Ik begrijp niets van jou.". Op haar beurt draaide ze haar gezicht, dat tegen de donkere achtergrond van de nacht en van haar zware zwarte wintermantel een wit wasmasker leek. Haar ogen stonden

Ijskoningin (vm:trio, 4412 words)
Auteur: Martijn	Toegevoegd: Nov 27 2010	Kijkers/Lezers: 7880/5169 [66%]	Waardering (verhaal): 8.25 (4 stemmen)
Er was een jonge vrouw. En er was een oudere vrouw