ErotischeVerhalen.com: Bij het kampvuur door Aliveforlust

Ik kijk uit het raam en daar staat hij. In het donker tegen een lantaarnpaal in de verte. Mijn hart mist een slag. Hoe lang staat hij daar al? Ik heb geen idee. Hij ziet dat ik hem opgemerkt heb en wenkt naar me. Mijn hartslag versnelt. Haastig trek ik mijn jas aan, doe mijn sjaal om en roep naar boven. "Ik ga even een stukje lopen, zie je straks". Mijn man antwoordt "doe voorzichtig". Ik loop de deur uit. Hij is weg. De onzekerheid slaat toe. Rustig blijven. Hij is echt niet zomaar verdwenen. Of heb ik het soms gedroomd? Ik loop de straat uit in de richting van waar hij nog geen vijf minuten geleden stond. Op het parkeerplaats zie ik zijn busje staan. Hij leunt voorover en opent de passagiersdeur van binnenuit. "kom". Ik doe wat mij opgedragen wordt. Klim het busje in, ga zitten en sluit de deur. Ik probeer de gordel om te doen maar het blijft hangen. Hij leunt over me heen om de gesp te pakken. Zijn hete adem slaat tegen mijn koude huid, ik ruik zijn heerlijke zware geur. Hij klikt mijn gordel vast. Zwijgzaam. Hij draait de contactsleutel om, zet hem in zijn versnelling en rijdt de parkeerplaats af. We rijden een eind zonder te praten. Ik durf niet naar hem te kijken. Strak blijf ik door de voorruit naar buiten kijken. We slaan een straatje in en rijden verder. Na een paar kilometer te hebben gereden dooft hij zijn lampen en rijdt een onverharde pad in richting het bos. Er zijn geen lichten meer. Het busje hobbelt behoorlijk, zo ook wij in onze stoelen. Mijn ogen hebben even tijd nodig om aan de duisternis te wennen. Ik merk dat mijn slipje vochtig begint te worden. Het tintelt tussen mijn benen. Hij weet waar hij heen gaat. Spannend. Via een kronkelend bospaadje rijdt hij het dicht begroeide woud in. Het is donker, er is geen ziel te bekennen. Hij remt. We kunnen niet verder rijden. Hij draait de motor weer uit en kijkt naar me. Zijn ogen zie ik net door de glinstering van het weinige maanlicht dat door de bladerdak valt. Hij strekt zijn hand uit naar mijn wang en draait mijn hoofd naar hem toe. Ik probeer zijn blik te ontwijken. De sterke verlangen maakt echter dat ik in zijn adembenemende ogen gevangen blijf. Zijn lach is nergens te bekennen. Hij straalt ernst uit. Dit is geen lolletje. Dit is serieus. Zijn vingers glijden weer langs mijn wang en duwen mijn haren achter mijn oor. Ik draai mijn hoofd langs zijn hand. Zijn handen zijn ruw en warm. Zijn lippen naderen de mijne. Voor we elkaar raken draait hij plots weg en klikt mijn gordel los, de zijne volgt. Hij stapt uit en pakt wat spullen mee. Het is buiten pikkedonker. Hij loopt naar de passagiers kant en opent mijn deur. "Ga je mee?". Ik knik instemmend. Nog steeds onder de indruk van de hele situatie. Ik vertrouw erop dat hij me niets zal doen. In ieder geval niet iets wat ik zelf nog niet bedacht had. Ik heb altijd gehoopt dat er zich een moment zou voordoen dat ik alleen met hem zou zijn en dat het zou ontaarden in meer. Vele scenario's zijn mijn dagdromen al gepasseerd. Elke keer als we elkaar treffen voel ik aan hoe mijn lijf reageert dat ik van slag raak. Laatst stond hij vlak achter me en mijn lijf reageerde direct. Ik werd warm van onderen. Direct voelde ik me klaar om hem te ontvangen. Stromende warmte in mijn slipje en tintelingen door mijn direct verhardende tepels. Klaar om zijn tong te voelen. Dit heb ik nog nooit gehad, zo'n heftige lichamelijke reactie alleen door bij iemand in de buurt te zijn. Stom. We waren niet alleen. Praten zelden met elkaar. Ik kan alleen maar hopen dat de rest het niet doorhad. Ik volg hem het bos door. De grond is bezaaid met takken en bladeren. De ondergrond is onvoorspelbaar. Ik stap in een kuil. Terwijl ik mijn evenwicht verlies grijpt hij mijn arm beet. Ik herpak me en loop door. Bij een opening in het bos stopt hij. Hij legt de spullen neer en knielt bij een vuurput, omringd door stenen. Hij ontsteekt het vuur met gemak. De takken beginnen te knetteren. Terwijl de kleine takken opfikken ontsteken de grote blokken. Het kampvuur verlicht de omgeving met een warme oranjekleurige gloed. Er staat een hakblok met bijl, een grote rek en een muurtje gehakte brandhout omheen. Hij rolt een slaapzak uit en ritst hem open. Deze spreidt hij over de grond en tegen de wand met brandhout. Uit zijn binnenzak verschijnt een

Bij het kampvuur (vm:een-op-een, 2062 words)
Auteur: Aliveforlust	Toegevoegd: Jan 11 2014	Kijkers/Lezers: 5513/4353 [79%]	Waardering (verhaal): 8.67 (3 stemmen)
Ik kijk uit het raam en daar staat hij. In het donker tegen een lantaarnpaal in de verte. Mijn hart mist een slag. Hoe lang staat hij daar al? Ik heb geen idee. Hij ziet dat ik hem opgemerkt heb en wenkt naar me. Haastig trek ik mijn jas aan....