ErotischeVerhalen.com: In de boot genomen door Spannend010

Vanaf de allereerste keer dat ik als puber van een jaar of 15 in Newcastle terecht kwam ben ik verliefd op die stad. Het waardeloze klimaat in Engeland, de altijd aanwezige grauwe industriesluier, de robuuste mentaliteit van het volk wat me altijd doet denken aan mijn dierbare geboortestad Rotterdam (éch wel!), de bevlogenheid van de plaatselijke voetbalclub en niet in het minst de mogelijkheden tot winkelen trekken me nog altijd minimaal twee, maar meestal meer keer per jaar naar IJmuiden om daar op de ferry van DFDS te stappen en me in een avond en nacht naar de andere kant van de Noordzee te laten varen. Doordat ik zelf een zware voorkeur heb voor doordeweeks overvaren is er niet altijd iemand uit mijn omgeving te porren om met me mee te gaan, helemaal niet erg trouwens, dan hoef ik ook met niemand rekening te houden. Op die manier blijft alles open en kan ik alle gewenste kanten op alle momenten op. Het is een ritueel geworden om behalve voldoende schoon ondergoed en toiletspullen zo weinig mogelijk in mijn beschaafde koffertje mee te nemen. Voor vertrek stort ik een bedrag op mijn creditcard zodat ik me dáár geen zorgen hoef te maken over afrekenen, het is áltijd de bedoeling om volledig in het nieuw gestoken terug te keren in Nederland. Als je de gemiddelde Britse kerel bekijkt zou je nooit vermoeden dat er zo veel mooie kleding te verkrijgen is, zelf vind ik de Engelse kledingwinkels veel fijner dan de eenheidsworst die de ketens in ons landje in de rekken hebben hangen. Omdat er op de ferries van DFDS een uitgebreid avondprogramma is neem ik meestal niet de moeite (of de extra uitgaven) om een hut te boeken. De slaapvertrekken op de onderste dekken lijken op kelderboxen in 70-er jarenflats en het hogere segment is me gewoon te prijzig voor een paar uurtjes. De beschikbare slaapstoelen zijn comfortabel genoeg, een compact samen te persen fleecedeken is voor mij persoonlijk genoeg luxe. Mijn luxepositie zonder veel bagage stelde me in de gelegenheid om meteen met een glaasje rum plaats te nemen aan de bar voor een uurtje of wat onbeschaamd mensenkijken. Allerlei pluimage meldde zich aan de receptie en schuifelde turend naar de infoborden aan het plafond wijfelend één van de talloze liften in. "Jij begint er ook al vroeg één uit te zoeken!". Uit het niets werd ik verrast door een roodharige vrouw van mijn leeftijd (begin 40) die meteen na die brutale zin in vlekkeloos Engels een dubbele sherry bestelde. Het gaf me de tijd om haar van boven naar onder te scannen; iets kleiner dan ik, subtiel opgemaakte blauwe ogen, sjieke uitstraling met een vest waaronder de knoopjes van een wit bloesje de boel maar nauwelijks bij elkaar kon houden. Een zwarte rok tot boven de knie afgeblust met een paar stevige kuiten boven schoentjes met een klein hakje. Ik glimlachte; "it takes one to know one mevrouw, zo zit ik niet in elkaar. Is die dubbele sherry tegen de zeeziekte of bent u van plan er een feest van te maken?". Ze stak haar hand uit en stelde zich voor als Marja. "Laat ik maar volhouden dat het om zeeziekte gaat, en noem me alsjeblieft geen U meer, ik ben geen tachtig!". De knipoog was even veelzeggend als mysterieus. "Rens, aangenaam en proost!, op een goede overtocht!". Na een redelijk oppervlakkig gesprek en voor beiden nog eens dezelfde versnapering kondigde Marja aan zich even op te gaan frissen en de bagage in haar hut af te gooien om zich daarna naar het diner te begeven. Als een heer liep ik met haar mee en zette de koffer om de hoek van het smalle deurtje van een hut die duidelijk voor meer dan één persoon bedoeld was. "Marja heel veel plezier en ik hoop dat de wondersherry zijn werk doet en je niet zeeziek wordt, misschien zien we elkaar straks nog". De sherry dééd zijn werk al, zij bekeek mij nu zoals ik háár eerder had "gewogen" en zei met een goedkeurende blik "lijkt me gezellig, ik zoek je wel op bij de dansavond". Nog voor ik kon reageren klapte het deurtje ietwat teleurstellend dicht. Aan de andere kant kon dit een geraffineerde manier zijn om me geen kans te geven vriendelijk te bedanken voor haar gezelschap. Waarschijnlijk dineerde zij in één van de vele á la carte restaurants waar ik, geheel naar wens, zondigde in de nepDonalds van het schip. Na het eten douchete ik met een muntje in de grote sanitaire ruimte die bij de slaapstoelen hoort, scheerde zo vlot mogelijk mijn edele delen, en verwisselde een sweater door een overhemd voor de avondshow. Ik wist wat er komen ging maar hé, je moet wat op zo'n schuit. Met de rest van mijn tasje in een klein kluisje opgeborgen begaf ik me naar de "ballroom" waar een in glitterjasje gehulde wannabe Liberace al zat te pingelen op een synthesizer. Langzaam maar zeker stroomde de zaal vol;

In de boot genomen (vm:een-op-een, 3788 words)
Auteur: Spannend010	Toegevoegd: Jan 13 2017	Kijkers/Lezers: 7652/6041 [79%]	Waardering (verhaal): 9.20 (10 stemmen)
Een ferry overtocht naar Engeland mondt uit in een fijne nacht